In dit derde deel gaat Will op zoek naar de Zwarte Fee om met de magische kruisboog een einde te maken aan de vloek die zij uitgesproken heeft over zijn broer Jacob, sinds deze Will gered heeft van de verstening. Jacob zelf is dan weer op zoek naar zijn broer om hem te behoeden voor het kwaad. Samen met zijn onafscheidelijke metgezel Vos, voor wie hij zijn liefde niet kan uitspreken omdat op hun eerstgeborene in de toekomst ook al een vloek rust.

Zoals het hoort, begint dit derde deel met een samenvatting van wat vooraf ging, een lijst van de belangrijkste personages, naast ook een kaart van de wereld achter de spiegel. Helaas is dit niet voldoende om te kunnen volgen. De twee vorige delen waren al geen makkie, maar in dit derde raakte ik stilaan het spoor volkomen bijster. Het aantal personages is te groot, voor de handigheid wordt er voor sommmigen bovendien meer dan één naam gebruikt, anderen nemen dan weer een valse identiteit aan. Per hoofdstuk wisselen de hoofdpersonages en te vaak is er sprake van 'haar' of 'hem' en duurt het een hele tijd voor je door hebt over wie het gaat. Alle uitwijdingen helpen je evenmin de draad vast te houden, ze zorgen er wel voor dat Funke nu al bijna 500 bladzijden nodig heeft om haar verhaal te vertellen. Tot slot blinkt ook de stijl (of de vertaling?) niet uit in helderheid, zoals mag blijken uit dit ene voorbeeldje: “De hoop die ze in de verwachting herkende joeg haar het schaamrood op de kaken en wekte, ondanks de schaamte, het oude verlangen, waaraan ze sinds haar vertrek niet meer wenste te denken.” (p. 181)