Het kleinste Pietje van Sinterklaas worstelt met een probleem, dat gezien zijn beroep hoogst vervelend is: hoogtevrees! En niet zo’n klein beetje: in een stapelbed slapen durft hij niet, zelfs nog niet eens in een gewoon bed, nee, hij slaapt er onder. Drinken uit een beker doet hij ook niet, veel te diep, dus drinkt hij van een schoteltje. Op een dag beslist Sinterklaas dat het zo niet verder kan. Samen met grote Piet zet hij een trainingsschema op: eerst moet Pietje op het dak van het hondenhok kruipen, dan naar het vogelhuis, vervolgens de boom in. Deze aanpak werkt. Het verhaal is best aardig, en is geschreven in een echte voorleesstijl, wat in prentenboeken lang niet altijd het geval is. Deze tekst kan je echt woord voor woord voorlezen en je hebt een vlot verteld verhaal op kleuterniveau. Leuker nog zijn de illustraties: de Sint te paard op het strand, enkel in een rode broek, met een strandlaken onder de arm. Of de stapelbedden van de Pieten, wel vijf verdiepingen hoog.