Kijk, daar ligt Spriet. Boven op die berg. Met een vliegtuig ben je er in een wip. Spriet is een heel vreemd stadje en er wonen malle mensen. Straks als we in het stadje zijn, moet je alles eens goed bekijken. Zo'n stad als Spriet heb je nog nooit gezien! Dit is een begin dat je zo het verhaal intrekt. En onderaan die berg loopt een klein dik mannetje naar boven. Het is Menetti. Hij hoopt op een goed bed en lekker eten in Spriet. Maar in Spriet is alles uiterst dun en smal, de mensen, de huizen, de bedden. De Sprietenaars kijken raar op als ze het kleine dikke mannetje zien. Ze lachen hem uit en helpen doen ze niet. Menetti heeft honger maar kan door geen enkele deur van een winkel of restaurant en een hotelkamer vinden is ook uitgesloten. Uiteindelijk besluit hij zelf een handeltje op te zetten. Hij zal eten verkopen. Maar welk eten geef je aan dunne mensen? Dun eten, dus ... spaghetti. De spaghettitent kent een ongelooflijk succes en de resultaten laten niet lang op zich wachten. Menetti wordt rijker en de Sprietenaren worden alsmaar dikker. Op de duur kunnen ze hun eigen huis niet meer binnen en wie binnen was kan niet meer naar buiten. Woedend keren ze zich tegen Menetti. Die vlucht het bos in en leeft daar als een kluizenaar. De Sprietenaren worden weer mager maar ze missen de spaghetti. Menetti wordt teruggehaald en het verbruik van spaghetti wordt gereglementeerd: elke bewoner mag vijf sprieten spaghetti per dag en Menetti krijgt een dik winkeltje tussen de dunne huizen en "samen leven zij nog lang, dun en lekker!" Een heerlijk boek zowel qua verhaal als wat illustraties betreft. Dit is het soort boek dat van kinderen die het technisch lezen onder de knie hebben, lezers kan maken. Rindert Kromhout noemt het in een nawoord zijn lievelingsboek.