Het meisje in dit boek heeft een grote broer met wie ze graag zou spelen en met wie ze haar speelgoed wil delen. Maar terwijl zij groter wordt, blijft hij klein en ze kunnen evenmin samen zijn. Langzaam wordt het duidelijk dat haar grote broer er niet meer is, ’s avonds als iedereen in bed ligt zweeft zij naar hem toe. Hij is de stralendste ster in de nacht, die ze voor nu missen moet maar waarvan ze weet dat hij op haar wacht.

Warme, realistische aquarelschilderingen verzachten dit sprookjesachtige verhaal waarin het missen van de broer ondanks de mooie woorden en beelden sterk aanwezig is. Een kleine app in een hoek op de eerste bladzijde nodigt uit om meer te weten over het verhaal. Daar lees je dat Debora d’Hont-Dielman haar eigen ervaring gebruikte voor het schrijven. Ze geniet dagelijks van haar prachtige dochter, maar het gemis van haar eerstgeboren zoontje is groot. Hij is in 2018 stil geboren.

De opbrengst van dit boek is gedeeltelijk bestemd voor de vereniging ‘Stille levens/kenniscentrum Babysterfte'. Die vereniging biedt o.a. professionele ondersteuning aan ouders die hun kind verloren. Dat is wat dit met zorg gemaakte prentenboek ook kan zijn; een poëtische droom die troost biedt.