Stravaganza. Stad van sterren

Engeland, 2003. Georgia koopt een prachtig Etruskisch beeldje van een gevleugeld paard. Tot haar grote verbazing blijkt het een talisman te zijn waarmee ze door de tijd kan reizen. Ze komt terecht in Remora, een 16e-eeuwse stad in de parallelle wereld Talia. Hier worden alle voorbereidingen getroffen voor de jaarlijkse paardenraces, waarin de twaalf delen van de stad strijden voor de overwinning. De stad is een ingewikkeld kluwen van intriges en bondgenootschappen en wordt geleid door de snode familie Di Chimini. Tot haar grote verbazing ontmoet ze er Lucien, een jongen van haar school die vorig jaar overleden is. Hij is ook een stravangante, maar omdat hij in het heden aan een dodelijke ziekte leed, koos hij ervoor om verder te leven in de parallelle wereld. Samen gaan ze op zoek naar de reden van Georgia’s komst, want een nieuwe stravagante komt nooit zomaar. Ze sluiten vriendschap met Falco, een zoon van de hertog. Na een val van een paard bleef hij gehandicapt. In Remora kan hij niet geholpen worden, in het 21e-eeuwse Engeland echter wel. Ondanks de vete tussen de familie Di Chimini en de stravagantes, besluiten ze Falco te helpen. Dat is een bewuste keuze, want om te kunnen leven in Engeland moet hij sterven in Remora. Maar er is meer: Georgia is een verwoed ruiter, en neemt, nadat handlangers van de hertog Cesara de ruiter voor het stadsdeel Ram ontvoerd hebben, zijn rol over. Uiteindelijk wint zij de Stellata, de race der races. In dit tweede deel van de reeks Stravaganza neemt Mary Hoffman ons opnieuw mee naar de wereld van Talia. Plaats van het gebeuren is dit keer Siena. Het hoofdpersonage van dit verhaal is Georgia, die in Engeland een eerder ongelukkig leven leidt. Haar stiefbroer pest haar immers het bloed onder de nagels uit en haar ouders hebben daar geen aandacht voor. Haar tochtjes naar Talia helpen haar haar leven een andere richting uit te sturen. Maar hoe graag ze er ook is, ze beseft heel goed dat een permanent verblijf in Talia niet mogelijk is. Bovendien heeft Falco haar nodig. Heel wat van de andere personages kenden we al uit het vorige boek. Allemaal -zowel nieuwelingen als oude bekenden- worden diepgaand uitgewerkt: ze worden niet alleen uitgebreid beschreven, we maken ook kennis met hun gedachten en gevoelens, zodat het geloofwaardige karakters worden van vlees en bloed. De stad Remora wordt uitgebreid en met veel zin voor detail beschreven, zodat je af en toe vergeet dat het eigenlijk om een fantasyverhaal gaat. Niet alleen de stad is een ingewikkeld kluwen van intriges, ook het verhaal is vrij complex. Bovendien wordt het steeds vanuit andere invalshoeken verteld, zodat je tijdens lezen er je hoofd goed moet bijhouden, anders raak je de draad kwijt. Het standpunt wisselt voortdurend, zo vaak en zo snel dat het voor mij soms storend overkwam. Dit geeft het verhaal echter ongemeen veel vaart. Conclusie: de eerste 50 pagina’s zijn zware kost -setting en geschiedenis- maar daarna wordt dit een spannend avonturenverhaal met thrillerallures dat leest als een trein.