1 bos. 2 bergen. 3 beren op elke berg. 4 poten in de lucht. 5 keer per dag een hapje honing. 6 beren in het bos. 7 paddenstoelen. 8 jagers. 9 geweerschoten. Enzovoort tot 100.
Een telboek tot honderd? Waar slaat dat nu op? Dat is toch veel te lang? En wie tot honderd kan tellen wil toch geen telboek meer inkijken? Dat dacht ik op eerste zicht alvast. Tot ik begon te bladeren en ontdekte dat er een verhaal in dit boek zit. Of toch een verhaaldraad die stevig genoeg is als houvast en tegelijk los genoeg om je eigen invulling te geven. En die via 99 kiezelsteentjes om weer thuis te geraken en 100 bomen leidt tot een bos en zo de cirkel mooi rond maakt. Onderweg valt er uiteraard een heleboel te tellen, al beperkt de auteur zich hier en daar tot een gewicht van 94 kilo of een lengte van 95 cm.
De illustraties zijn beperkt tot zes kleuren. Vaak enkel in vlakken, soms ingevuld met enkele lijnen die verrassend goed mimiek weergeven. Met een zeer origineel eindresultaat.