Bang om te vliegen.
Om te vliegen?
Ja
Nee
Uilskuiken en Takkeling zijn twee uilenweesjes. Hun vader en moeder zijn door een havik gedood en Appelaar heeft zich ontfermd over de jongen. "Hij was hun ... ja, hoe noem je een appelboom die voor uilenjongen zorgt?" Uilskuiken en Takkeling willen leren vliegen, maar dat gaat niet zonder slag of stoot. Twijfels en verdriet om het afscheid van hun ouders, spanning, moed ... Allemaal emoties die in dit verhaal aan bod komen en door de mooie bewoordingen ook echt gevoeld worden door de lezer. 
En dan is er de sperwer nog. "Onheilspellend geluidloos."
Meesterverteller Raf Walschaerts (Kommilfoo) en de Gentse Ariane Sonck vinden in dit boek prachtige woorden om opgroeien, afscheid nemen en vriendschap te beschrijven. De zachte illustraties van Sabien Clement versterken het verhaal en zetten de woorden en dialogen om in gevoelige beelden. Op pagina 34 bijvoorbeeld vormen de wortels van de Appelaar een gezicht van een man die zoekt naar een oplossing. Ongelooflijk mooi ...
Dit bijzondere boek gaat over liefde. Liefde is overal en kan vele gedaanten aannemen: de speciale band tussen een broer en een zus, ouderliefde die zelfs de dood overstijgt, liefde van een pleegouder ... Allesomvattende liefde kent geen grenzen.
Van dit boek is er ook een kindervoorstelling gemaakt, in samenwerking met beeldsmederij ‘De Maan’. Ik ben alvast benieuwd om dit prachtige verhaal tot leven te zien komen in de vorm van figurentheater.