Hachi gaat met haar moeder een dagje naar Amsterdam. Samen bezoeken ze de Dam maar als ze daarna de tram willen nemen, loopt er iets fout. Doordat Hachi treuzelt, stapt mama alleen de tram op. Hachi blijft alleen achter en weet niet wat ze moet doen. Wanneer bovendien de gsm van haar mama ook nog uitvalt, weet ze helemaal niet meer hoe ze haar kan terugvinden. Zowel Hachi als mama spreken verschillende mensen aan en ze gaan elk op hun eigen manier naar elkaar op zoek. Daarbij komen ze in contact met allerlei soorten mensen. Na veel omzwervingen vinden ze elkaar gelukkig terug.
Het verhaal is geschreven als een toneeltekst met de bedoeling om het met twee te lezen. In de inleiding en ook per hoofdstuk staan er tips voor het lezen ervan. Deze aanpak is wel origineel maar het is niet zo gemakkelijk om het boek alleen te lezen, wat wel een gemiste kans is. Het kan wel leuk zijn om het boek in een klas samen te lezen en zo te komen tot meer creatief lezen met verschillende rollen, variaties in intonatie ...
Spijtig dat er enkele slordigheden in het taalgerbuik voorkomen zoals de vermelding van een Leonidoswinkel i.p.v. een Leonidaswinkel.
Boeiend zijn de ontmoetingen met de verschillende mensen, ieder met zijn eigenheid en eigenaardigheden. De meeste contacten zijn echter zeer vluchtig en weinig constructief in de situatie. Hachi en haar moeder willen elkaar zeker terugvinden maar er spreekt weinig ongerustheid of angst uit het verhaal terwijl het niet evident is dat zo'n jong meisje alleen in een vreemde stad rondloopt.
De illustraties zijn zeer mooi. Soms zijn ze beperkt tot enkele kleine maar sprekende details, maar enkele zijn ook paginagroot en laten je de sfeer van het verhaal heel goed aanvoelen. Er mochten zeker meer van deze grote illustaties in het boek voorkomen. Ook de cover is heel aantrekkelijk.
Een leuke extra is het realistische stadsplan achteraan, waardoor je kan zien welke weg Hachi en haar mama afgelegd hebben. Je kan de tocht ook zelf ondernemen en op dezelfde plekjes terechtkomen.