Vluchtgevaar

“Mijn moeder is een kutwijf! Ik walg van haar! Ik haat haar! Voor mijn part kan ze ...” Een kanjer van een begin dat je meteen met je neus op de rauwe feiten drukt: Lelie (en niet Leila; 'foutje' van papa bij de geboorteaangifte ...) blijft radeloos achter bij haar stomdronken moeder terwijl haar vader met pak en zak het huis verlaat na de zoveelste aanvaring. Zij is nu helemaal alleen overgeleverd aan de nukken en drankbuien van haar moeder en haar beste vriend Johnny (Walker). En dit gaat van kwaad naar erger. Na amper één week tijd maakt zij al een trieste balans op: mama wordt een vreemde voor haar, haar relatie met Jonathan staat op springen, de schoolresultaten nemen zienderogen af en het innerlijk gevecht met zichzelf lijkt vaak net een oorlog vol twijfel en gruwel. Gelukkig is er Marlies, haar hartsvriendin, en als de hele boel lijkt te 'verzuipen' haar tante Nona. Dit boek verschijnt in de reeks 'lekker lezen'. Dit slaat natuurlijk enkel op de heldere schrijfstijl van de auteur, want de inhoud kan je moeilijk 'lekker' noemen. Die sleurt je mee in een spiraal van destructie, twijfel, hoop en angst waar je niet aan ontkomt. Met een zekere walging en ongemak lees je dit directe verhaal in één ruk uit. Tal van zinnen blijven je bij en geven perfect de innerlijke gevoelswereld weer. Zoals Lelie op een bepaald moment bedenkt: “Soms haat ik haar heel even niet.” Of haar definitie van de liefde: “Liefde is een kaars. Er is een vonk nodig om ze te laten ontbranden. De vlam laait hoog op, maar neemt snel normale proporties aan. Dan verschijnen de eerste druppels, de eerste tranen. Die klitten samen tot een wanstaltige massa. Als de vlam dooft, blijft er alleen nog smurrie over!” Demesmaeker schetst genuanceerde personages die balanceren tussen hoop en zelfvernietiging. Samenleven en overleven lukken niet of amper en met de nodige hindernissen. Toch slaagt hij erin om het harde relaas te verzachten met een fijne humor. Dit vooral in de relatie van Lelie met Marie en in de figuur van tante Nona. In al zijn bescheidenheid een kanjer van een boek!