Geen Muis te bespeuren in deze nieuwe Lucy Cousins, maar vogels des te meer. Al op de eerste schutbladen raak je niet uitgekeken op de bonte verzameling. En dan blader je door die rij vogels van allerlei pluimage, één voor één, op het ritme van een dag. De zon komt op met de haan, en langs o.a. de specht, de zwaan, de spreeuw, de flamingo, de pinguïn en de struisvogel, wordt de dag afgesloten met de uil. Op de laatste schutbladen vind je ze allemaal nog eens terug, maar nu slapend, behalve de uil natuurlijk.

De felgekleurde prenten van Lucy Cousisns, met dikke zwarte omranding en tegen een knallende achtergrond, blijven een feest voor het oog en zeer aantrekkelijk voor kleuters. Behalve genieten van het kijken, kan je samen de vogels benoemen. De tekst voorlezen is een evidente optie, maar die voegt zoals gebruikelijk in de boeken van Lucy Cousins niet echt veel toe. Het leukste lijkt me om al die bewegingen met je kleuter te gaan nadoen. Volgens mij kan je echt wel een les kleuterturnen op een heel leuke manier vullen met je nek te strekken als een zwaan, stil te staan op één poot als een flamingo, te waggelen als een pinguïn of te sprinten als een struisvogel. Al wordt een ei leggen of een vlieg vangen wellicht lastig.