Wasbeer en Otter redden een rups uit het water. Wasbeer gaat verder op ontdekkingstocht naar andere dieren maar Otter ontfermt zich over de rups, die er niet gezond uit ziet. Tot ergernis van Wasbeer is Otter alleen nog maar met de rups bezig. Otter richt de knikkerpot van Wasbeer in als een echt huisje voor de rups. Wasbeer maakt zich boos omdat Otter allerlei spulletjes van hem gebruikt en niet meer met hem speelt. Maar als hij merkt hoe verdrietig Otter is omdat rups dood lijkt te zijn, probeert hij hem toch te troosten. De volgende dag ontdekken ze dat er een vlinder in de pot zit. Zo komen ze voor een dilemma te staan: houden ze hem of laten ze hem vrij? Als de vlinder wegvliegt, voelen ze zich allebei een beetje verdrietig maar ook een beetje blij. Heel mooi en lief verhaaltje waarin de rol van Wasbeer en Otter heel subtiel beschreven wordt. Otter neemt vol overgave de verzorgende rol op zich en houdt helemaal geen rekening meer met Wasbeer. Hij gebruikt zelfs zomaar spulletjes van hem. Wasbeer vindt het natuurlijk niet leuk dat hij zijn vriend kwijt is en wenst op een bepaald moment zelfs dat ze de rups in het water hadden laten liggen. Maar wanneer rups dood lijkt te zijn, zijn het weer echte vrienden die elkaar steunen en waarderen. Ze zijn ook samen verwonderd over de verandering van rups in een vlinder en delen de gemengde gevoelens die ze hebben over afscheid nemen. Het onderwerp afscheid nemen wordt op een eenvoudige maar heel subtiele manier benaderd. Jonge kleuters zullen zeker meeleven met Otter en Wasbeer en hun gevoelens herkennen. Ze kunnen in het boek ook ontdekken hoe een vlinder zich ontwikkelt. De illustraties zijn bijna schilderijtjes; ze zien er lentefris en heel kleurig uit. Ze ondersteunen het verhaal heel goed en geven er een extra dimensie aan.