De Weg geeft antwoorden op alle vragen van het ik-personage over de levensweg: welke kant op, wat als ik bang word, ga ik altijd vooruit, wat als ik verdwaal, wat als ik hulp nodig heb, enz.

Hoewel de illustraties van dit prentenboek niks bijzonders zijn, zouden ze mogelijk nog wel meevallen als de tekst er niet zo onaantrekkelijk in geplaatst was. Twee verschillende lettertypes geven aan wie aan het woord is. Dat is best handig, maar daarom hoeft het nog niet zo’n gedateerde typografie te zijn en hoeft de tekst niet op de weg of in het heelal geplaatst. De tekst is melig, misschien leesbaar voor een volwassene die houdt van zo'n stijl, maar in geen geval voor kinderen, laat staan voor de leeftijd van +6 (of zelfs +4 die ik als richtlijn vind). De toon is meteen gezet met de eerste vraag die je wellicht aan een veertigplusser kan stellen, maar niet aan een kleuter:

“Heb je ooit een andere richting willen inslaan?”

Andere pareltjes van antwoorden die de Weg geeft, zijn:

“De Weg zei tegen mij: Wees je eigen gids en ontdek het zelf.” en “Door de kracht van jouw liefde met haar te delen, zei de Weg.”