Waterkoorts

Tijn is een jongen die wil leren zwemmen. Hij wil les volgen met zijn dikke vriend Elton om samen held te kunnen worden. Maar zwemmen is lastiger dan hij dacht en het is best eng om in het water te springen. Bovendien is niet elke juf even lief, vindt hij. Zelfs Elton is niet meer lief, want die noemt hem 'watje'. Tijn wordt wel bevriend met Kiki, een meisje van de zwemles. Met haar kan hij goed babbelen en gek doen. Helaas mogen Elton en Kiki naar een hoger klasje en moet hij achterblijven. Hij heeft geen zin meer om te zwemmen. Dan ziet hij een jongen die vreemd voor de parkvijver staat te drentelen. Tijn brengt eerst de jongen in veiligheid en springt dan in de ijskoude vijver om de knuffel van de jongen te halen. Zo komt zijn droom toch nog uit en wordt hij dan toch nog een held!
Een boekje dat aangeeft dat leren zwemmen niet altijd bij iedereen vanzelf gaat. Het diepe water kan voor angst zorgen en ook je zwemdromen zijn soms niet realistisch. Dit verhaal kan moeilijke zwemmers een hart onder de riem steken om toch door te zetten. Het gaat ook nog over andere kinderangsten en -fantasieën, zoals Tijns angst voor de strenge zwemjuf en haar zoon met een verstandelijke beperking. Tijns begripvolle opa en de vrolijke Kiki bieden wel tegenwicht tegen Tijns gepieker.
Alle hoofdstukken bestaan uit een drietal bladzijden en om de twee bladzijden is er een eenvoudige, kleine tekening. Het boek wordt gepromoot als voorleesboek vanaf vijf jaar, maar naar mijn mening leent dit boek zich daar niet zo goed toe. Ook voor lezers van zeven jaar is het al hoog gegrepen.