Het dorpje Bolderburen in Zweden stelt niet veel voor. Het bestaat uit drie boerderijen. In totaal wonen er zes kinderen met hun ouders. Voor die kinderen is Bolderburen het leukste dorp van de hele wereld. Er is ook altijd wat te doen: de kinderen trekken er samen op uit, zwemmen in de beek, vieren samen Kerstmis en doen wat kinderen vroeger deden op de boerenbuiten.
Lisa, Lasse, Bosse, Olle, Britta en Anna hebben het naar hun zin. De verhalen zijn een bundeling uit ‘Wij uit Bolderburen’ en ‘Meer over Bolderburen’. De verhaaltjes worden verteld door Lisa, een meisje van zeven jaar. Avontuur en spanning zal je niet vinden in dit boek, wel warmte, gezelligheid en nostalgie naar vroeger. In het voorwoord wordt dit ook aangehaald: "Dit verhaal speelt lang geleden. De meeste mensen gingen nog met paard-en-wagen en bijna niemand had al een telefoon. Er waren geen supermarkten, en sneeuw schuiven ging met paard-en-sneeuwploeg. Er bestonden nog geen tv’s, geen computers en er was geen internet. Maar als je dacht dat de kinderen zich toen verveelden, heb je het mis! Lees dit boek maar eens ..." Op zich is de kadering goed, maar al bij al is het ondertussen toch wat verouderd. De kinderen en hun omgeving zijn zo drastisch veranderd dat het vooral voor de (groot-)ouders leuk zal zijn om wat terug te gaan in de tijd. Vermoedelijk hebben kinderen hier minder voeling mee.
Het blijft goed geschreven, met een weloverwogen woordkeuze en goede structuur. Alle verhalen zijn vanuit het standpunt van de kinderen zelf geschreven. Volwassenen spelen een bijrol in de verhalen en de band tussen de kinderen staat centraal. De illustraties uit de vorige publicaties werden vervangen door hedendaagse prenten van Els van Egeraat. ‘Wij uit Bolderburen’ leent zich uitstekend tot voorlezen.