Tijdens een zware storm komen Jaxon en Devorah samen vast te zitten in de lift van een ziekenhuis. Hoewel haar chassidische geloof dat verbiedt, praat het joodse meisje met de zwarte jongen. Eigenlijk mag ze zelfs niet samen met een man in een ruimte zijn en zij die altijd zo 'froem' was, zondigt nu voor her eerst tegen de wet. Erger nog: ze vindt het zelfs leuk met Jaxon te praten. Maar eens de lift weer opengaat, lijkt alles weer als voorheen. Devorah keert terug naar haar pas bevallen zus en Jaxon zoekt zijn vriend op die zich bij het skaten heeft geblesseerd. Maar Devorahs schoonbroer Jacob heeft door dat er iets is veranderd en houdt het meisje nauwlettend in de gaten. Ze zoek Jaxon op in het restaurant waar hij werkt. Hun stiekeme afspraakjes doen beiden dromen dat het anders kan. Is dat wel echt zo? Kan Devorah zich losrukken van haar familie, het strenge geloof en de waarden die ze haar leven lang ingelepeld kreeg in de besloten gemeenschap. Of kiest ze voor vrijheid? En wat betekent dat dan?
Hoewel ze vlakbij elkaar in Brooklyn wonen, liggen de leefwerelden van deze jongeren zo ver uit elkaar, dat dit een even onmogelijke liefde lijkt als die van Romeo en Julia. Het vertelstandpunt wisselt tussen Jaxon en Devorah. De auteur weet ook in het taalgebruik van beide jonge mensen het cultuurverschil goed te vatten. Het verhaal van Devorah is geïnspireerd door haar geloof en doorspekt met woorden uit het Hebreeuws en Jiddisch. Helaas is er geen verklarende woordenlijst opgenomen. Jaxon is een pientere, welopgevoede jongen, net iets anders dan de anderen. Hij heeft zin voor humor en zelfspot. Doordat ze elk een eigen stem hebben, duik je als lezer meteen diep in hun sterk verschillende levensstijl. Ze hebben elk hun verlangens, maar ook hun vragen en twijfels. Waar de bijzondere relatie tussen deze twee mensen naartoe gaat, voel je al van ver aankomen, waardoor het spanning mist. De doorgedreven moed en veranderdrang van Jaxon maakt dat hij weinig doordachte acties onderneemt. De haat voor wie niet tot de chassidische gemeenschap behoort, vertaalt zich onder leiding van Jacob in agressie. Devorah ervaart dan weer de druk van haar familie die lijdt onder de smet op haar blazoen. Maar het meisje wil graag zelf bepalen hoe ze wil leven en van wie ze houdt. Het verhaal is realistisch verteld, soms wat simplistisch, maar wel origineel opgevat en zeker gewaagd qua themathiek.