De bibliothecaresse van Auschwitz

Dit is het waargebeurde verhaal van het Tsjechisch meisje Dita (Edita Adlerova). Haar leven wordt verteld in de vorm van een mooie graphic novel. Dita is veertien wanneer ze met haar familie wordt gedeporteerd. Ze heeft niet meteen door dat dit het einde van haar familie betekent. Dita heeft 'geluk' en wordt in de kinderbarak geplaatst, en haar ouders in de familiebarak. De regels zijn er soepeler. Ze worden niet kaalgeschoren en ze mogen hun eigen kledij blijven dragen. Dat is echter allemaal met voorbedachte rade. Want op die manier wordt de schijn hoog gehouden dat het leven in het kamp normaal is. Zeker wanneer het Rode Kruis ter controle komt kijken. Vermits Dita enorm graag leest, wordt ze aangesproken om in het geheim boeken te verzamelen en uit te delen aan de medekampbewoners. Dita heeft deze kans gekregen van de Duitse Jood Hisch. Maar ze twijfelt en weet niet of ze hem wel honderd procent kan vertrouwen. Boeken zijn streng verboden in het kamp. Toch lukt het Dita om boeken te verbergen in het illegale schooltje. Tegelijkertijd is het leven in het kamp hard. De verschrikkelijke dingen die in het kamp gebeuren, worden niet verbloemd. De Engel des doods, dokter Josef Mengele, neemt kinderen mee om er wrede experimenten mee uit te voeren. Elke dag in het kamp blijft gevaarlijk. Toch is het een verhaal waarin je leest dat er soms ook hoop is voor de mensen die er verblijven. 

Deze graphic novel is de herwerkte versie van de roman van Antonio Iturbe. Hoe het boek tot stand kwam, lees je achteraan, in de epiloog. Ook lees je extra info over bepaalde belangrijke personages zoals Fredy Hirsch en Josef Mengele. Een graphic novel maakt lezen aangenamer voor jongeren. Deze manier van vertellen geeft je samen met de tekst een visueel beeld van de situatie. Het leest daardoor vlotter dan een geschreven verhaal. Alhoewel lezers geen gedetailleerd beeld krijgen van het leven in Auschwitz, leren ze toch het leven in het kamp beter kennen. Het verhaal geeft eens een andere kant van WO II. Het is immers belangrijk dat ook bij tieners verhalen over de Tweede Wereldoorlog levendig worden gehouden.