Manu is met mama in de stad. Net als ze naar huis willen gaan, springt er een knoop van Manu's jasje af. De knoop verdwijnt in het putje van de riool. Manu weet dat het rioolmonster daar woont. Die heeft nu ZIJN knoop. Manu probeert allerlei trucjes om zijn knoop terug te krijgen van het monster. Een prentenboek over een ongewoon onderwerp  - een verloren knoop - in een erg herkenbare kleuterwereld. Een wereld waarin zowat alles menselijke trekjes krijgt. Die knoop van Manu moet dus naar de rechtmatige eigenaar terugkeren, maar hoe? Misschien valt er wel te onderhandelen met het monster met wat kaas of een ijsje… De illustraties zijn een tikkeltje retro. Bovendien vind ik de wisselwerking tussen tekening en stukjes collage - de rok en tassen van mama - wel leuk. De boeiendste pagina vind ik die van het rioolputje. Eerst lijkt het een grote bruine vlek, maar dan merk je de details op. Je ervaart als het ware hetzelfde effect als wanneer je werkelijk in een rioolputje zou staren. Een zeer geslaagd prentenboek, als je het mij vraagt!