De kronieken van Sooi Molenwieken

Voor de begrafenis van zijn opa, Sus Molenwieken, moet de twaalfjarige Sooi noodgedwongen enkele weken in het godvergeten dorp Feerkevenne doorbrengen. In het schilderachtige dorpje dicht bij de Nederlandse grens waar Sus zijn hele leven molenaar is geweest, valt maar weinig te beleven. Soois dementerende grootmoeder en de hele rist bejaarde buren die over de vloer komen, staan wel heel ver van Soois leefwereld. Met de plannen van zijn ouders om naar Feerkevenne te verhuizen en de molen om te bouwen tot een 'bed and breakfast', kan Sooi dus helemaal niet akkoord gaan. Met die oude dorpelingen is overigens iets vreemds aan de hand: de meeste van hen heeft Sooi nooit ontmoet en toch lijken ze hem allemaal te kennen …
Soois oordeel over het slaperige dorpje en zijn saaie inwoners wijzigt drastisch wanneer hij op magische wijze in het Feerkevenne van 1946 wordt gekatapulteerd. Sooi blijft ook in de vroegere tijd een twaalfjarige, maar Opa Sus, Oma Marieke en ‘nonkel’ Gust worden dan zijn leeftijdsgenoten. Het leven in het na-oorlogse Feerkevenne blijkt behoorlijk spannend. De toenmalige molenaar (dat is Tisse, Soois overgrootvader), die het moeilijk had om het hoofd boven water te houden, had namelijk zijn eigen alternatieve middelen om geld in het laatje te brengen …
'De kronieken van Sooi Molenwieken' is een spannend en humoristisch verhaal dat voor een groot deel opgebouwd is rond de grote
verschillen tussen 1946 en het begin van de 21ste eeuw en dat op alle vlakken van de samenleving. Sooi ontdekt dat de jeugd vroeger veel harder moest werken en dat een grote mond absoluut niet werd geapprecieerd door de volwassenen. Hij ondervindt echter ook dat het best mogelijk is om zonder pc’s, gsm's en dvd’s door het leven te gaan en toch een hoop plezier te beleven. Als kind van zijn eigen tijd heeft Sooi natuurlijk wel een mobiele telefoon in zijn broekzak zitten en het blijkt niet zo gemakkelijk om een aanvaardbare verklaring te geven voor zo’n wonderlijk toestelletje dat bovendien ook digitale foto’s kan maken … Stof genoeg dus om genoeg vaart én humor in het verhaal te brengen.
Mark Tijsmans heeft een meeslepende vertelstijl die ervoor zorgt dat de lezer helemaal opgaat in het verhaal. De lezer stelt zich ook nauwelijks vragen bij onrealistische verhaalwendingen zoals de tijdreizen van Sooi Molenwieken of het feit dat hij zomaar op de molen komt aanwaaien en er zomaar aanvaard wordt als een ver en onbekend familielid van de stad. Tijsmans is veel meer een verteller dan een literator en hij bekommert zich niet teveel om stijl of woordgebruik. Een Noordnederlands publiek zal wellicht ook wat moeite hebben met de vele Vlaamse uitdrukkingen (zoals bijvoorbeeld nonkel, confituur, snotvalling …) en zinswendingen.
'De kronieken van Sooi Molenwieken' is bestemd voor kinderen vanaf elf jaar en zal waarschijnlijk vooral in de smaak vallen bij jongens. Het jonge publiek zal zich niet storen aan de ongecompliceerde humor die grenst aan de slapstick en aan de stereotiepe personages, integendeel. De kaft met de oubollig aandoende tekening zou wel een beletsel kunnen vormen om het boek uit te kiezen. Dat het retrokarakter van de afbeelding nauw aansluit bij de thematiek van het verhaal en dus uitstekend past bij dit boek wordt immers pas later duidelijk.