De sleutelrobot

Het langverwachte vervolg op Een hart van staal stelt absoluut niet teleur. Sterker nog: het tilt alles naar een hoger niveau. Omdat de wereld en de personages al zijn neergezet, kan dit boek vanaf de eerste pagina voluit gaan. En dat doet het ook. Zelfs wie het vorige deel niet las, wordt subtiel maar doeltreffend bijgepraat – zo vanzelfsprekend dat het nauwelijks opvalt. Een kunst op zich.

Vanaf het begin word je meegesleurd in een nieuw, verrassend plan van de Rebellen. Spannend én origineel. Dat blijft het boek, de hele reddingsactie om de echte vaders en moeders terug te vinden en te bevrijden lang. Maar dit verhaal biedt meer dan actie en avontuur alleen. Het raakt ook diepere thema’s, zoals liefde in al haar vormen: romantische liefde, familieliefde, vriendschap … en zelfs de vraag of robots liefde kunnen voelen. Of is dat dan gewoon een systeemfout?

Het boek leest als een sneltrein. Elk detail klopt, elk verhaallijntje wordt afgerond. De onverwachte wendingen houden je op het puntje van je stoel, en de zorgvuldig opgebouwde spanning zorgt ervoor dat je blijft doorlezen. De toevoeging van muziek – te beluisteren via Spotify – geeft het geheel nog extra diepgang.

Over de inhoud wil ik verder niets verklappen. Gewoon lezen. Lezen, lezen, lezen!