Teken een hart en vul dat op met alle dingen die je papa blij maken. Dat is de opdracht die Wolf op school, naar aanleiding van Vaderdag, krijgt. Dat lijkt een eenvoudige opgave ware het niet dat Wolfs papa helemaal niet blij is. Gelukkig is er Otis, Wolfs beste vriend. Samen gaan ze op ontdekking en zo stelt Wolf vast dat zijn vader niet één, maar zeven harten heeft.

Dit boek draagt Jonathan Jetten op aan alle kinderen van ouders met psychische problemen, of KOPP-kinderen zoals hij ze noemt. Soms lijkt de verhaallijn gekunsteld en enigszins onwerkelijk. Daartegenover staan een aantal uitspraken en gedachten die voor kinderen die zich in een gelijkaardige situatie bevinden heel herkenbaar en waardevol kunnen zijn. Zo komt Wolf tot het inzicht dat de gevoelens van zijn vader snel veranderen; net als stukken zeep die uit zijn handen glippen. Vandaar de zeven harten. Een gesprek met zijn moeder draagt ertoe bij dat hij het gedrag van zijn vader beter gaat begrijpen. Het besef dat alleen pilletjes en een praatdokter hem kunnen helpen, klinkt heel realistisch. De toenadering tussen beiden tijdens een spreekbeurt op school lijkt daarentegen erg bedacht. Maar dat neemt niet weg dat de boodschap duidelijk is; het loont de moeite om op zoek te gaan naar verbinding. Niet alleen met de ouder die het emotioneel moeilijk heeft, maar ook met de mensen om je heen.

De opvallende, kleurrijke illustraties in graphic novel-stijl brengen de emoties scherp in beeld en verhogen de toegankelijkheid van het verhaal. Ze dragen ertoe bij dat dit boek herkenning en begrip kan bieden, of voor een aanzet tot praten kan zorgen.