Dierentuin met vlinders

Tess woont met haar moeder in een krap appartement. Net genoeg plaats voor hen twee, dus een dier erbij kan zeker niet. En dat is nu net wat Tess het allerliefste zou willen: een huisdier.  Overal waar ze komt, hebben mensen dieren en altijd vraagt ze aan haar mama of ze die mag meenemen naar huis. Telkens opnieuw is het antwoord "neen". Tot op een dag een vriendinnetje haar goudvis aan Tess schenkt. Dit mag wel van mama en ze dragen goudvis naar huis. Even later klaagt buurvrouw Kaat dat haar schildpad altijd gaat lopen en ze te oud is om erachteraan te gaan. Ook dit dier vindt mama oké en mag mee met Tess. Maar dan botst mama tegen een meneer aan en ze vallen allebei op de grond. Dit is het begin van hun verliefdheid.  Tess is eerst niet geïnteresseerd in de nieuwe man, tot mama zegt dat hij een dierenvriend is met een heel grote tuin. Tess en de man maken een groot welkomstbord voor alle dieren, ook voor de vele vlinders uit de buik van mama en haar vriend.  

Een boek met een repetitief karakter zonder te vervelen. Tess is een meisje met een zeer groot hart voor dieren. Ze komt veel dieren tegen, maar telkens heeft de moeder een duidelijke en vindingrijke uitleg waarom het dier niet mee kan in huis. Haar antwoorden zijn origineel en grappig met hier en daar wat doordenkertjes die niet door de kleinsten begrepen zullen worden.  Er is ook geprobeerd om er een telboek van te maken door op elke bladzijde te vragen van hoeveel dieren Tess droomt en hoeveel ze er reeds in haar dierentuin heeft. Dit is echter geen meerwaarde voor het boek, integendeel, het staat er volledig buiten, ook wat lettertype en kleur betreft. Wat wel mooi aansluit bij het verhaal zijn de tekeningen. Heel kleurrijk, niet overdreven groot, ze verdringen de tekst niet maar geven hem wel meer kracht. Ook hierin schuilt heel wat humor, die niet altijd van de eerste keer opvalt. Daarom is het leuk om het boek meermaals te lezen en te bekijken. Op elke pagina zit onopvallend een wit konijntje dat leuk is om te zoeken en doorheen het boek te volgen. De illustraties zijn vaak symbolisch opgevat en heel wat details worden pas duidelijk als je ze een paar keer bekijkt, dit alles maakt het tot een aangenaam boek dat je niet onmiddellijk beu bent.