Dit kleuterprentenboek vertelt op licht filosoferende wijze over Dino, een kleine dinosaurus, die naar zijn droom-ei wil. Het grote witte, ronde ei hoog aan de hemel ’s nachts boeit hem en blijkbaar ook nog andere dino’s. Want twee vriendjes zijn meteen bereid mee te gaan op zijn zoektocht. Toch denken zij niet dat het over een droom- ei gaat. Misschien is het een lucht-ei, een eet-ei of wie weet wel een waak-ei? Eenmaal aangekomen, barst het ei net open. Er komt een dino uit: Luna heet ze. Ze gaat mee met Dino naar huis en als ze hun fles drinken zien ze hoog in de lucht een ei, het huis-ei van Luna. De illustraties zijn donker en zeer sober, doch vrolijk. Je ziet op de linkerkant enkel een donkere achtergrond van de nacht, de dino’s en het ei. De rechterkant is voorbehouden voor de tekst op witte achtergrond. Spijtig dat met de letters en de lay-out niet meer werd gespeeld. Fans van dino’s leren er niets bij, maar het boek biedt wel de mogelijkheid tot filosoferen met kinderen: niet alles is steeds wat het lijkt. Verwachtingen en realiteit kunnen besproken worden. Maar louter als prentenboek spreekt het weinig aan…