Een week bij jou

Een week bij mij

Fox en Fien zijn twee hondjes die elk hun eigen huis hebben. Hun leefwereld verschilt enorm. Ze hebben elk hun eigen gewoonten. Fien woont bij haar baasje in een flat en Fox in een huis op het platteland. Maar nu logeert Fien bij Fox. Fox is gewoon om vrij te zijn. Fox mag altijd vrij rondrennen en moet nooit aan de riem. Tijdens hun wandeling spelen Fox en Fien in het gras, rollen in het zand, kronkelen in een hooiberg. Ze komen een zwaan tegen, een kever, een mier, … Voor Fien is dit allemaal nieuw. Maar eigenlijk vindt ze het best leuk bij Fox. Dan gaan ze naar Fiens thuis. Fien woont in de stad. Daar is het leven anders. Het is druk en groot. Ze woont hoog in een flat. Wanneer ze gaan wandelen, moeten ze aan de riem. En wanneer ze een plasje moeten doen, gaan ze naar een speciale wei in het park. Het ruikt er naar zoveel honden. Er is zelfs een hond met een jasje. Fox vindt het allemaal een beetje vreemd.

Dit boekje behoort tot de reeks Tijgerlezen. In deze reeks worden kinderen gestimuleerd door samen met een ouder te lezen of door voor te lezen. Dit boekje is bedoeld voor eerste lezers. Er is weinig tekst en de zinnen zijn eenvoudig. De woordenschat is beperkt. Toch slaagt de schrijfster erin om de gevoelens van beide honden goed te verwoorden. Het idee achter het verhaal is mooi. Twee baasjes vinden elkaar. Ze hebben allebei een hond. Doordat de twee baasjes samen horen, moeten nu ook hun honden zich aanpassen. Fien en Fox vinden het verwarrend en zijn bang voor deze nieuwe wereld. Hun manier van leven is totaal verschillend. Ze zullen vanaf nu hun verblijf steeds wisselen. Een weekje bij de ene baas en nadien een weekje bij het andere baasje. Dit schrikt hen af. Maar ook de hondjes zijn graag samen en zullen zich aanpassen. Het verhaal zelf boeit minder. Het leven in de stad en het leven op de buiten wordt beschreven vanuit de beleving van beide honden. Het is wel leuk maar uiteindelijk ook langdradig. Pas op het einde van het verhaal komen ook de baasjes ter sprake. Vermits ze allebei dezelfde geur hebben, horen ze bij elkaar … en hun honden dus ook.