En ze leefden nog altijd

'De meeste verhalen gaan over mensen die het halen. Over winnaars, strijders en helden. Sprookjes over verliezers, die lees je maar zelden.' Dit is de start van Pinokkio, het verhaal over een jongen die geboren is met een beperking, maar ervan droomt om te zijn zoals de anderen. Men baseert zich dus op de originele versie, maar maakt er een hedendaagse versie van met behoud van herkenbare elementen zoals zijn gedacht doen tegen al het advies in en de vader die een belangrijke rol speelt. Verder komen ook nog aan bod: Assepoester die zo lief en behulpzaam is dat ze zichzelf vergeet en dus assertiever moet leren zijn en Alladdin die fantaseert om populair te zijn, maar uiteindelijk aanvaard wordt omwille van wij hij in het echt is. Ten slotte is er Sneeuwwitje die haar 'prins' leert waarderen.

Net zoals in het eerste boek (Ze leefden nog) zijn het zeer herkenbare thema's die op een luchtige en begrijpelijke manier worden verwerkt in een verhaal dat gebaseerd is op een sprookje. De kracht zit in de leuke details die je eraan herinneren over welk sprookje het oorspronkelijk gaat (zoals de kledij van Sneeuwwitje die sterk gebaseerd is op het originele jurk of een kleine houten Pinokkio die op de grond zit wanneer de jongen zijn jas weghangt). 

Dankzij de rijm in de tekst is het zeer vlot voor te lezen voor kinderen vanaf 6 jaar. De zachte kleuren van de schutbladen en de vele kleuren doorheen het hele boek zorgen ervoor dat het aantrekkelijk wordt. De illustraties zijn ondersteunend en bevatten veel details zodat kinderen geboeid blijven. De tekst is soms nogal lang, maar wordt gespreid over het blad zodat dit niet storend is. Een boek dat je meeneemt naar zeer realistische werelden, maar die je toch een beetje betoveren en aangrijpen omdat er (1) een mooie taal wordt gebruikt en (2) omdat het slot altijd zeer eenvoudig is, maar toch een krachtige boodschap bevat zonder te belerend over te komen.