Gelukkige vaderdag, Silvie
Ferre en Zita zijn beste vrienden. Na schooltijd spelen ze vaak samen in Ferres kamp. Vroeger ging Ferre na de tekenles altijd mee met Zita. Dan bakte haar papa, Thomas, heerlijke pannenkoeken. Niemand kan dat zo goed als hij! Maar tegenwoordig wordt Ferre niet meer uitgenodigd. Zita zegt dat Thomas een lastig griepje heeft. Ferre vindt dat Zita maar vreemd doet de laatste tijd. Als Leander en zijn vrienden Zita op straat uitlachen met haar 'Barbiepapa' moet Zita wel vertellen wat er echt aan de hand is. De papa van Zita draagt lippenstift en vrouwenkleren en heet nu Silvie. Maar Zita wil helemaal niet dat haar papa haar mama wordt. Ferre weet eerst niet wat zeggen, maar wil zijn vriendin wel graag helpen. Hij gaat op zoek naar meer informatie over mannen die zich graag als vrouw kleden en komt zo bij het woord 'transgender'. Hij ontdekt ook dat Thomas helemaal niet alleen is. Met zijn kennis en een vleugje humor maakt Ferre het thema bespreekbaar voor Zita. Hij helpt haar te beseffen dat Silvie steeds haar papa zal blijven. Ook al is hij nu een zij.
Transgenders, lipsticklesbiennes, uit de kast komen ... het zijn een hoop vreemde termen voor een achtjarige. Brigitte Minne huppelt er doorheen met dit vlotte boekje. Ferre vindt een Thomas in vrouwenkleren en met lipstick wel een beetje vreemd, maar als hij merkt dat Silvie eigenlijk net zo aardig is als Thomas (én even lekkere pannenkoeken bakt) vindt hij 't allemaal best ok. Niet iedereen reageert echter op dezelfde manier. Dat wordt wel duidelijk als de pestkoppen Zita naroepen dat ze de dochter van 'Barbiepapa' is. Of erger nog: 'dat haar vader een zieke kerel is, die ze beter een spuitje zouden geven'. Mama en papa schrikken een beetje als Ferre aan tafel een uitleg geeft over transgenders. Oom Jasper, zelf een stoere bink, vindt dat iedereen mag zijn wie hij is. De moraal van het verhaal ...
De bedenking die ik me maak, is dat er misschien net iets te lichtvoetig met het thema omgesprongen wordt. Toegegeven, een papa die vrouwenkleren draagt is niet iets wat je dagelijks tegenkomt. Het is dus best mogelijk dat uw achtjarige zoon of dochter nog met vragen achterblijft na het lezen van dit boekje. Mocht u daarmee verder aan de slag willen, kan u bij 'School uit de Kast' nog een educatief pakket bij het boekje vinden. Ondanks het zware thema voelt dit boekje aan als lichte lectuur. Je leest er erg vlot doorheen. De taal die gebruikt wordt is herkenbaar voor kinderen van de leeftijd van acht of negen jaar. Mooie witte bladzijden met lichtblauwe letters in grote druk zorgen voor een overzichtelijk geheel. Korte zinnen die zoveel mogelijk op een nieuwe regel beginnen verhogen de leesbaarheid van de tekst. De zeer frisse lay-out zorgt ook voor het 'luchtige' gevoel dat dit boekje uitstraalt. Tel daarbij nog eens de grappige tekeningen in lichtblauw, citroengeel en grasgroen en je hebt het ideale pakket om dit toch wel moeilijke thema in te vervoeren.