Wat een juweeltje heb ik hier in handen. Ik herken de stijl onmiddellijk. De makers van 'Het land van de grote droomfabriek' hebben de handen weer in elkaar geslagen. In dit poëtische boek staat er een grote, blauwe beer met een enorme aaibaarheidsfactor centraal. Acht keer beschrijft, bedenkt of droomt hij een situatie of een gevoel. Hierop volgt telkens een plan met wat hij morgen wil gaan doen. De bedenking wordt steeds op een dubbele bladzijde horizontaal weergegeven. Om het plan te lezen moet je het prentenboek even kantelen om dan verticaal verder te lezen. Een leuk extraatje in de lay-out. De lezer wordt uitgenodigd om te fantaseren, want de acties die beer zal uitvoeren zijn steeds onbestaande werkwoorden. Behalve de laatste dan: “verzinnen”. Op deze laatste pagina transformeren de kleuren van de beer en zijn omgeving naar gele en rode tinten.

Dit is geen boek om eens snel (voor) te lezen. Dit prentenboek nodigt uit tot filosoferen en tot uitgebreid stilstaan bij het spelen met woorden en taal. Een pluim voor de manier van vertalen mag niet ontbreken. Het geheel geeft je een gevoel van rust en vraagt om met zachtheid gelezen en bekeken te worden. De vormgeving heeft ook dat tikkeltje extra: voor- en achterkant lijken er in dik karton nog eens extra op gekleefd te zijn. Zowel op de kaft als in het boek zelf is er een hoofdrol weggelegd voor de kleuren blauw en geel, die perfect passen op de zandkleurige achtergrond.

Een absolute aanrader voor jonge en oudere lezers die net dat tikketje extra zoeken in een prentenboek.