Het meisje gaat op pad met de axolotl. Af en toe staan ze stil en mijmeren over het leven. Onderweg ontmoeten ze een brommerige schildpad en een wijze walvis. Samen gaan ze verder op avontuur, naar overal en nergens. 

Dit is een mooi boek met vele korte quotes die je een eigen invulling en betekenis kan geven. De geweldige illustraties zijn afwisselend zwart-wit en gekleurd of een mengeling daarvan. Ze zijn enerzijds sober, maar ook heel levendig en vullen mooi de quotes aan. De personages zijn heel verschillend en divers met hun eigen eigenschappen en karakter. Ze leren elkaar waardevolle levenslessen. Een van degenen die mij opviel en even bijbleef:

"Soms zoek je jezelf en word je gevonden door anderen” zei het meisje, “misschien is dat nog beter." “Waarom?”vroeg de axolotl. “Anderen kunnen je dragen”. 

Achter op de flap wordt vermeld dat dit boek voor liefhebbers van Charlie Mackesy een aanrader is. Ik wil het er niet graag mee vergelijken. Ook al is dit inderdaad vanaf de eerste oogopslag eentje in het rijtje van dat genre. Laat die geweldige boeken van Charlie Mackesy een soort op zichzelf zijn. Ik vind ze te verschillend, maar aan de lezers om te kiezen waar hun voorkeur naar uitgaat.