Ik en al mijn gevoelens
De bedoeling van dit boek is enerzijds kinderen te leren om hun gevoelens uiten en anderzijds om hen hun eigen gevoelens te leren kennen, waardoor ze adequaat op anderen kunnen reageren. Ze ervaren dat "de mate waarin je je eigen gevoelens inperkt dan wel de vrije loop laat, bepaald wordt door een leerproces en een verkenning van je grenzen." Het boek wil een gesprek op gang brengen tussen ouders, opvoeders en kinderen. Daartoe zijn vooral de illustraties uitermate geschikt. Bij een korte tekst zijn het vooral de prenten die veelzeggend en herkenbaar zijn. Eerst wordt er gesteld dat het goed is om je gevoelens te tonen en hoe je dat doet als je bv. blij bent maar ook als je boos of verdrietig bent. Of als je iemand heel lief vindt of als je jaloersheid voelt. Jaloers zijn wordt heel knap omschreven als verdrietig en boos zijn tegelijk. Dan komt de lichaamstaal aan bod. Wat doe je als je bang bent, jaloers, boos of heel erg angstig? Hoe voel je je dan? Wat kun je doen als je gevoelens andere mensen pijn deden? Als je je gevoelens toont, kunnen andere mensen je (soms) helpen. En door je eigen gevoelens te kennen, kun je anderen beter begrijpen en helpen. Je kunt ook zeggen dat iemand wiens gedrag je stoort, moet ophouden. Maar het voorbeeld in het boek - iemand slaat woedend om zich heen - is niet zo goed gekozen. Heeft die ander dan niet het recht om zijn/haar gevoelens te tonen? En heb je niet veel meer reden om 'Hou op!' te zeggen als je iets wat iemand zegt of doet niet leuk vindt? Soms ben je bang om uitgelachen te worden en dan verberg je je gevoelens en kan het gebeuren dat je niet wil dat anderen weten hoe je je voelt. Gevoelens zijn vaak wispelturig, lachen en huilen zitten vaak dicht bij elkaar. De illustraties op de laatste prent tonen stokpoppen met maskers die de mengelmoes van gevoelens uitbeelden. Ze zijn ideaal voor een rollenspel.
Het boek besluit met: "We hebben heel veel gevoelens. Sommige daarvan zijn fijn en andere zijn soms lastig. Maar ze horen allemaal bij ons - net als onze neuzen of onze handen. En dat is een fijn gevoel." Dit boek is verhelderend en zeer geschikt om vanaf een derde kleuterklas over gevoelens te praten. Alleen al het besef dat je niet alleen staat met een bepaald gevoel is een hele opluchting. De auteur is psychologe en therapeute.