Ik en mijn broer

Amanda blikt terug op haar incestueuze relatie met haar halfbroer Ludvig. Alles begon in augustus 1983, zij schrijft erover in 2021. Amanda is geboren uit een vakantieliefde van haar moeder met een Italiaan. Ludvig en de oudere zus zijn wettige kinderen. Hun ouders zijn gescheiden. Amanda (16) voelt zich al heel lang aangetrokken tot Ludvig (18). Ze krijgt hem zover dat hij naakt voor haar wil poseren. Dan blijken de gevoelens wederzijds. Terwijl hun moeder nachtwerk doet, beginnen ze een stormachtige relatie. Amanda wordt echter verteerd door schuldgevoelens. De seksscènes worden uitvoerig en niets verhullend 'uit de doeken' gedaan. Pas als ze betrapt worden door een bosbessenplukster krijgt hun moeder hoogte van de zaak en ze grijpt drastisch in. Mede dankzij haar dagboekfragmenten kan Anna jaren later de gebeurtenissen vertellen. Alsof incest het boek nog niet zwaar genoeg maakt, wordt ook, als 'fait divers', verteld dat Ludvig op zijn achttiende de veertigjarige vriendin van zijn moeder zwanger gemaakt heeft. Kortom, er wordt heel los omgesprongen met relaties. Het gebrek aan enige pudeur is mijn grootste bezwaar tegen dit boek. Moet het allemaal zo expliciet?