Quetzal is het neefje van tante Cavia. Hij is even oud als Kleine Ezel en Jakkie. Jammer genoeg is hij niet het beste gezelschap: hij heeft nogal een slechte invloed. Quetzal is een echte durfal en probeert de anderen dingen te laten doen die ze eigenlijk niet durven. Soms zijn het ook dingen die ze niet willen doen omdat iemand anders daar nadeel van ondervindt. Daardoor vindt Quetzal hen maar lafaards. Maar als puntje bij paaltje komt, is Quetzal toch geen held en is het al vlug duidelijk wie er echt dapper is. Een mooi thema voor weer een mooi prentenboek. Aanknopingspunten zijn er genoeg voor een gesprek met jonge kinderen. Over Kleine Ezel verschenen al meer prentenboeken. Ze zijn allemaal in dezelfde stijl: mooie pentekeningen van Annemarie van Haeringen, in fijne zwarte lijnen. De illustraties beslaan telkens twee pagina’s. Ze zijn ingekleurd met aquarel en ondersteunen het verhaal feilloos. Ze geven ook heel knap de sfeer en de gevoelens uit de tekst weer. De combinatie Kromhout – Van Haeringen is ijzersterk en dat wordt weer maar eens bewezen in dit mooie boekje met een herkenbaar verhaal. Dit boekje voorlezen is een plezier: de tekst is eenvoudig, met korte zinnen en kant-en-klaar.