Lydia moest vluchten uit haar dorp, omdat koning Salomo haar misbruikt had. Ver van haar ouders baart ze haar dochtertje, Zissel, in een mooie frisse waterpoel. Een oude steenhouwer ontfermt zich over haar en voor haar eigen veiligheid trouwt hij met Lydia. Zissel heeft een frommelhandje en omdat ze ook niet kan praten, pesten de kinderen haar met “ Reigerpoot! Zwijgerpoot! Koningskind!” Op een avond vindt Lydia bij de poel een uitgemergeld zwart jongentje, zijn rugje is bedekt met wonden van zweepslagen. Ze nemen hem op in hun gezin en noemen hem Jabin. De steenhouwer, Lydia, Zissel en Jabin zijn heel gelukkig samen, vooral omdat Zissel en Jabin een gebarentaaltje ontwikkelen waarbij ze elkaar vlot kunnen verstaan. Ook op de fluit kennen ze fluittonen waardoor ze op afstand met elkaar kunnen praten. Haar geluk kan niet op wanneer Lydia een kind verwacht van Steenhouwer. Maar hij is oud en ziek, en maakt de geboorte niet meer mee. Op zijn sterfbed geeft hij aan Zissel nog een belangrijke raad mee: ”Je zwakte kan je kracht zijn”. De nacht dat Lydia bevalt, bevalt in haar buurt een jonkvrouw van het hof van Salomo, maar haar zoontje overlijdt. Om vergelding te voorkomen, worden de baby’s omgeruild. Zissel gebruikt haar zwakte om invloed uit te oefenen: de hofleden aanzien haar als een priesteres die de stervende baby gered heeft. Ze slaagt erin om Lydia als zoogmoeder binnen te krijgen in het paleis. Vermits Zissel doof is, mag Jabin mee als haar woordvoerder. In het paleis hopen ze ooit te kunnen vluchten met Lydia’s baby. Koning Salomo ontrafelt de hele intrige en via een list komt hij de ware toedracht te weten. Hij neemt een rechtvaardig oordeel en zorgt ervoor dat Lydia, Zissel, Jabin samen met de baby kunnen vluchten.

Selma Noort brengt hier het verhaal dat achter het bekende spreekwoord "het salomonsoordeel"  schuilgaat. Dit oordeel slaat op een uitspraak in een lastig geschil die getuigt van wijsheid en spitsvondigheid. Hoewel koning Salomo een hebzuchtig en wrede koning was, is dit verhaal over zijn rechtvaardig oordeel wie de echte moeder is, bewaard gebleven. Noort is naar die landen afgereisd om met al haar zintuigen te ervaren hoe ze dit verhaal tot leven kon brengen. Ze is hierin prachtig geslaagd want je bent van bij het begin helemaal ondergedompeld in de oosterse sfeer. Ze beschrijft fijngevoelig de verschillende personages, situeert alles in de vroegere gewoonten en levensstijl. Door haar aandacht voor vele details schept ze sfeerbeelden waarbij je het leven zo voor je ziet.

Het boek leest als een oosters sprookje, waarbij je ervaart hoe mensen toen heel behoedzaam met elkaar omgingen. Het is ook spannend verteld, met veel aandacht voor respect en ethiek. Het is best knap hoe boeiend ze het originele verhaal, dat schuilgaat achter het spreekwoord ‘het Salomonsoordeel’, vertelt: veel kinderen zullen dit stukje geschiedenis niet kennen.