Is liefde lastig?

Een verhaal over vier mensen die elkaar niet kennen. Lisse, een laatstejaarsstudente humaniora, houdt van poëzie, gedichten en oneliners. Ze houdt van Carlos, die homo is, en denkt dat ze niemand anders graag kan zien. Seb, een universiteitstudent, heeft een mislukte relatie met Millie achter de rug en bant alle liefde uit zijn leven. Nu laat hij alleen nog vriendschap toe. Tino ziet het huwelijk van zijn ouders mislukken en zondert zich af. Hij vond de school maar niks. Tekenen en schetsen zoals zijn opa is zijn ding. Ada is enkele maanden geleden haar man verloren en komt in het bejaardentehuis terecht. Ze mist haar Max zo dat leven zonder zijn liefde geen zin heeft.
Het verhaal is opgebouwd in korte hoofdstukjes van twee tot vier pagina's per personage. Na een tiental stukjes over elk van hen gaat er een belletje rinkelen. De personages zijn losse stukjes van een puzzel die stilaan vorm begint te krijgen. De personages leren elkaar kennen zonder vermoeden van hun onderlinge band. Maar de stukjes worden stilaan beter afgelijnd en ontrafeld zodat ze meer beginnen te passen. Deze personages, die een hete zomer meemaken in Antwerpen, hebben elkaar nodig, zoeken elkaar op, beinvloeden elkaar. Ze smelten tot één geheel, vinden elkaar op emotioneel en sociaal vlak. De poëzie, gedichten en oneliners komen op het juiste moment. Een heel ontroerend verhaal, om in één ruk uit te lezen.