Mik wordt gepest op school. Het begon toen hij een jaar geleden uit het groepje van Thomas stapte omdat ze steeds driestere dingen deden. Thomas voelde het als verraad en maakte van Mik zijn geliefkoosde slachtoffer. Miks tengere lichaamsbouw en zijn andere interesses bezorgen hem bijnamen als "mietje" en "homo". Hoewel hij helemaal geen homo is, voelt hij zich toch 'anders' dan zijn broers of de jongens van de klas. Mik voelt zich namelijk een meisje. Meike, een klasgenootje, wordt verliefd op Mik. Ze vindt het net heerlijk dat hij geen macho is zoals de andere jongens. Vaak werken ze samen voor school en Mik gaat zich meer en meer op zijn gemak voelen bij haar. Wanneer Mik haar op een dag vertelt dat hij genderdysforie heeft, vlucht Meike verschrikt weg. Het feit dat ze al heel de tijd verliefd is op een meisje maakt haar boos en verdrietig. Ze voelt zich bedrogen en neemt contact op met Thomas. Die heeft alweer een nieuw plan om Mik het leven zuur te maken. Met Meikes hulp wordt Mik in een hinderlaag gelokt. Dan pas beseft Meike hoe gemeen Thomas wel is en op het laatste nippertje besluit ze om Mik te helpen. Achteraan in het boek vindt de lezer informatie over het nog vrij ongekende genderdysforie. Kort samengevat wil het zeggen dat je je niet lekker voelt in je eigen lichaam. Jongens voelen zich meisjes en spelen liefst met poppen en sieraden, meisjes dragen liefst jongenskleding en gedragen zich stoer. Bij genderdysfore jongeren komt het biologische geslacht dus niet overeen met de manier waarop zij hun geslacht beleven. Ze zitten als het ware in het verkeerde lichaam. Elly de Vries heeft met dit boek het gegeven van genderdysforie zeer begrijpelijk weergegeven. De dagen van de week delen dit verhaal op in kleine hoofdstukken. Elke dag lees je de gebeurtenissen vanuit de wisselende standpunten van Mik en Meike, dat maakt dat je je als lezer makkelijk identificeert met de personages. Het zoeken naar de identiteit is een lang proces, dat hier treffend is uitgediept. Ook gevoelens als verdriet en boosheid worden zonder franjes beschreven. Door meteen met de deur in huis te vallen en Miks geheim niet tot het laatst te bewaren heeft dit verhaal vaart. Het is geen typisch meisjes- of jongensboek. Het overschrijdt op een pretentieloze manier ook deze grenzen. Een verhaal dat zich goed voelt in zijn vel!