Dit is het tweede boek in de reeks 'De bijzondere kinderen van Mevrouw Peregrine'. Het mag ondertussen een reeks heten, aangezien er na dit deel nog een vervolg komt. En wie weet daarna nog één?
Fantasy is niet het genre waarvan men verwacht dat het hand in hand gaat met literaire hoogstandjes. Met het eerste deel bewees auteur Ransom Riggs alvast het tegendeel. De ongelooflijk fascinerende combinatie van authentieke zwart-witfoto's en een intrigerend verhaal maakte dit een topper van formaat. Er werd dan ook hard uitgekeken naar het tweede deel.
Jacob Portman, het hoofdpersonage dat na de dood van zijn grootvader op zoek gaat naar de waarheid achter diens verhalen, is dit keer op de vlucht, samen met de meeste kinderen uit het vorige deel én natuurlijk Mevrouw Peregrine zelf. Samen gaan ze op zoek naar een redding voor haar, onder de vorm van een Ymbryne, die haar weer tot mens kan transformeren. In London, in het jaar1940, hopen ze soelaas te vinden. Jacob blijft de voornaamste verteller en ontwikkelt zich verder in deze roman, hoewel hij in het eerste deel al een behoorlijke evolutie had doorgemaakt. Het valt dan ook op dat Riggs zich vooral focust op het uitwerken van dit personage, in tegenstelling tot de andere kinderen, die vooral aanwezig lijken omwille van hun bijzondere gave. Wanneer ze op hun zoektocht wel eens in aanvaring komen met een Schepsel, komen deze gaven handig aan bod.
Anders dan het eerste deel, waarin Jacob natuurlijk slechts stapgewijs alle Bijzonderen en hun gaven ontdekt, doet het tweede deel bijwijlen aan als een superheldenstrip. Riggs slaagt er gelukkig wel in om voor hen een geloofwaardige wereld te creëren, zeker ook door middel van de historische context (bombardementen e.d.) die hij als steunpilaar gebruikt, naast de zwart-witfoto's, die ook dit keer weer zorgen voor een mooie samenhang.