Het vosje Pandora leeft alleen in het land vol gebroken dingen. Ze vult er haar dagen en meteen ook haar eenzame leven met het verzamelen en herstellen van wat voor anderen verloren of vergeten lijkt. Als er op een dag een ‘gebroken’ vogel uit de lucht valt, spendeert ze al haar tijd en toewijding aan het opknappen van dit dier. Eens hij weer kan vliegen, vult hij zijn nest en Pandora’s leven met kleinigheidjes uit verre streken. Tot hij op een dag niet terugkeert en Pandora alleen en verdrietig achterblijft. Terwijl het vosje wegkwijnt, ontluiken de zaadjes die de vogel in het nest achterliet en langzaam groeien ze uit tot weelderige planten die het leven van Pandora weer kleur en warmte geven.

Met een paar lijnen, kleuren en vooral schakeringen bracht Victoria Turnbull een aandoenlijk vosje tot leven. De tekst bij dit verhaal is zeer beknopt maar net voldoende om de lezer mee te nemen in de sfeervolle pastelkleurige illustraties die er naadloos bij aansluiten. Ze geven de overgang van de barre koude wereld waarin het vosje zich omgeven weet door dode dingen naar een wereld vol leven mooi weer. Bladzijden waarop tal van in elkaar verweven tekeningen zijn verwerkt, worden afgewisseld met pagina’s met daarop kleine details tegen een witte of zacht gekleurde achtergrond. Ze stralen rust uit en nodigen lezers, kijkers of luisteraars, van diverse leeftijden uit tot mijmeren en nadenken. Nadenken over hoop, herstel en leven.