Yassien is een tiener die gepest wordt omwille van ... alles eigenlijk. Niets zit hem mee en hij krijgt het zwaar te verduren op school. De school heeft ook een slechte reputatie. Thuis kan hij op weinig begrip rekenen. De frustraties lopen op. En dan loopt het uit de hand. Een steekpartij zet de hele school in rep en roer. Dan maakt de auteur een kantelbeweging en vertelt hij hoe het zou kunnen gelopen zijn. Wat indien er iemand is die het pesten kan stoppen? Wat indien er iemand is die de leerlingen respect en verdraagzaamheid kan aanleren? Wat indien je een tweede kans zou krijgen? De auteur speelt zelf mee in dit verhaal. Hij maakt zichzelf tot spilfiguur, die een andere wending aan de loop der dingen kan geven. Het kan beginnen met een ‘onnozele’ ingeving. Zoals een bende losgeslagen jongeren naar aanleiding van een foto het idee te geven om een reis te organiseren. Een reis die ze helemaal zelf moeten plannen en financieren. Yassien en zijn pester, Zouhair, als reisbegeleiders. En ze slagen erin de reis tot een goed einde te brengen en zich zelfs te verzoenen. Dit boek komt heel moraliserend over. Je hebt nu eenmaal de keuze en elke keuze heeft gevolgen. Je hebt meer in je mars dan je denkt. En ga zo maar verder. Het ligt er wel iets te dik op. Omdat realiteit en fictie door elkaar lopen, kan het verhaal soms verwarrend zijn, maar dat houdt de lezer alert. Of jongeren de inhoud van het boek ten volle begrijpen, dat is een andere zaak. Omdat het verloop wel heel idealistisch is, verliest het verhaal een heel stuk geloofwaardigheid.