Tja, hoe gaat dat? Een vrouw wil een kind, haar man gaat ernaar op zoek. In plaats van in bed te blijven liggen, duikt de man de koude winternacht in en zoekt. Bij gebrek aan beter komt hij thuis met een tak. Na een aarzelend begin krijgt de tak toch een warme ontvangst. Maar hoe komt het toch dat de huid van dit takkenkind zo ruw is?. Het takkenkind groeit en bloeit en algauw groeit er ook een kind in de buik van de vrouw.
Een soort van sprookje zou je kunnen zeggen, een - letterlijk - ruw sprookje, echt op het lijf van Dendooven geschreven. Ook hier ging ze aan de slag met die typische onpedagogische, weinig subtiele humor van haar. En wat een leuk resultaat, vol verrassingselementen. De prenten zijn samengesteld uit knipsels en spreken tot de verbeelding.
Een verhaal over liefde en geduld, ook op de planken gebracht door theatergezelschap Laika. Een winterse aanrader.