Verscheurd

Ellie, een meisje van negentien, trekt naar Afghanistan om er als hospik aan de slag te gaan. Elke dag trekt ze er met collega-soldaten op uit om de plaatselijke bevolking een veilig gevoel te geven en hen ervoor te behoeden dat de Taliban terugkomt om hun dorpen te verwoesten. Tijdens haar eerste patrouille, die gewoon routine zou moeten zijn, blijkt algauw dat niets is wat het lijkt. Bij aankomst in het dorp Ghoray krijgen ze geen warm welkom. Volgens de bevolking zouden de Amerikanen, en niet de Taliban, hun dorp hebben aangevallen. Vol ongeloof aanhoort de patrouille het verhaal. Wanneer ze kort nadien in een hinderlaag lopen, die blijkt opgezet te zijn door kinderen, wordt het verhaal nog complexer. Het is ongeloofwaardig dat deze kindsoldaten vechten tegen mensen die hen komen helpen. En toch is dat wat er nu net gebeurt. Wanneer één van deze kindsoldaten, Husna, gevangen genomen wordt, wordt het Ellies taak om hem informatie te ontfutselen. Al gauw krijgen de twee een hechte band. Via Husna krijgt Ellie beetje bij beetje een beeld van wat er zich in het dorp heeft afgespeeld. De antwoorden die ze krijgt, zijn niet deze die ze hoopte te ontdekken.
Het contrast tussen de grimmige achtergrond en de felblauwe vlinder op de voorgrond in het coverbeeld trok me in eerste instantie sterk aan. Ik had geen zin in een oorlogsverhaal maar de kaft trok me over de streep. Het verhaal heeft me ook aangenaam verrast. De klemtoon ligt vooral op de gevoelens, verlangens en onzekerheden die deze oorlog bij het hoofdpersonage, Ellie, teweegbrengt. Tussendoor krijg je ook het mysterie van het meisje in de blauwe jurk voorgeschoteld. Dit vond ik moeilijker in te passen in het verhaal. Ook al is de onthulling van wie dat meisje nu werkelijk is belangrijk, toch vond ik de manier waarop ze in beeld gebracht werd niet echt rijmen met de rest. Het verhaal is realistisch, met momenten hard geschreven en dan komt dit mysterieuze, fictieve figuurtje er wat in heen en weer zweven. Het paste niet in het geheel. Maar los daarvan vind ik het een zeer aangrijpend verhaal.