Als Senne jarig is, willen zijn ouders hem verrassen met een origineel geschenk: een schatpieper. Eigenlijk kent Senne dit niet, maar als zijn vader hem in elkaar zet en vertelt hoe het werkt, is Senne heel blij met zijn cadeau. Zijn vader is minstens even enthousiast en wil de schatpieper vooral zelf uitproberen. Senne mag hem niet alleen gebruiken, maar omdat hij zelf niet veel kans krijgt als zijn vader erbij is, gaat hij toch alleen op zoek naar schatten in de tuin. Hij wordt echter betrapt door zijn buurmeisje, Gonnie. Ze dreigt ermee hem te verraden als hij de kogel die hij gevonden heeft niet aan haar geeft. Als papa op een dag op zoektocht wil gaan op het veld van een boer mag Senne niet mee. Natuurlijk is Senne hier boos om. Papa kan echter onverwacht toch niet weg en Senne ziet zijn kans schoon om er alleen op uit te trekken. Dit is natuurlijk weer buiten Gonnie gerekend, ze volgt hem naar het veld van de boer. Als de schatpieper begint te piepen, begint Senne onmiddellijk te graven. Gelukkig kan het buurmeisje hem tegenhouden wanneer ze merkt dat hij een granaat gevonden heeft. Vlot geschreven en spannend verhaal. Veel kinderen van de leeftijd van Senne zouden maar al te graag zo'n schatpieper krijgen. Zijn vader wil hem beschermen omdat het hem in gevaarlijke situaties kan brengen, maar anderzijds is zijn vader zelf zo gedreven om ermee op stap te gaan dat Senne zelf de kans niet meer krijgt. Het is dan ook heel begrijpelijk dat Senne er alleen op uit trekt, zonder aan mogelijke gevaren te denken. Het verhaal is zeer herkenbaar en als kind begrijp je de reactie van Senne maar al te goed. Het boek is mooi geillustreerd, de mooie tekeningen zijn bijna schilderijtjes en sluiten heel goed aan bij het verhaal.