De teneur voor dit nieuwe Keepvogel-boek wordt op het schutblad al meteen gezet: Kijkvogel zoekt de nieuwe toekomst. Volgens Keepvogel is dat helemaal niet nodig. ‘Als je afwacht komt de toekomst toch vanzelf?’ En op de titelpagina komt het antwoord: ‘Als je afwacht wordt alles alleen maar ouder,’ zegt Kijkvogel. ‘Ik zoek juist naar het nieuwe.’ In dit boek maken we kennis met Kijkvogel en zijn hond Foxtrot, twee nieuwe figuren die het duo Kijkvogel en Tungsten vervoegen. Ze gaan op zoek naar het onbekende, gaan de toekomst achterna en filosoferen er op los. In de drukte van de stad – vol kleurrijke vlakken geïnspireerd door Mondriaan – verliezen de twee vrienden elkaar uit het oog. In het museum komt Keepvogel Kijkvogel weer tegen. Kijkvogel beweert de nieuwe toekomst bijna gevonden te hebben, maar er ontbreekt nog iets, iets nieuws. En Tungsten, die is Keepvogel de hele tijd gevolgd en vraagt zich af waarom hij zoveel haast had. Het verhaal is opgebouwd rond het doorgedreven pleonasme van de ‘nieuwe toekomst’ en schittert door absurditeit. Figuren praten langs elkaar heen, lopen achter elkaar aan en volgende de vreemdste paden, ze zijn lekker eigenwijs en hebben uitgesproken meningen. Een leuk en humoristisch geheel. De prenten bevatten meer felle basiskleuren dan we gewoon zijn. De ‘pictogrammen’ komen in mindere mate voor, maar alle opschriften bestaan uit zelfgemaakte lettertekens en symbolen. Het formaat is net iets groter dan de andere boeken in de Keepvogel-reeks en ontstond in samenwerking met het Gemeentemuseum Den Haag.