15 dagen zonder hoofd
Voor Laurence is het leven allesbehalve gemakkelijk. Zijn moeder is aan de drank en zijn broertje Jay is helemaal op hem aangewezen. Papa is overleden. Op een dag hoort Laurence dat hij een luxe vakantie kan winnen door mee te doen aan een radioquiz. Hij is ervan overtuigd dat een droomvakantie de oplossing is voor al zijn problemen. Maar op een dag komt zijn moeder niet meer naar huis en dan beginnen de problemen echt. Laurence is doodsbang dat Jeugdzorg hen zal komen halen en daarom houdt hij voor iedereen mama's verdwijning geheim.
Het boek bestrijkt een periode van vijftien dagen en elk van de vijftien hoofdstukken kreeg de naam van een dag: dinsdag, maar ook, toendag, zonderdag, enz. Zo verzeil je als lezer in het leven van de twee broers. Je wordt er letterlijk in meegezogen. Laurence doet er alles aan om het het hoofd boven water te houden. Wanneer hij er alleen voor staat, moet hij aan geld zien te geraken. Stelen is geen optie; zo diep wil hij niet vallen. Maar er is zijn kleine broer die zeurt om zijn mama en die altijd hongerig is. Toch is er af en toe enige vreugde in de vorm van Scooby Doo, een tekenfilmfiguurtje waar Jay buitengewoon verzot op is. Laurence probeert Jay af te leiden door samen het diertje na te spelen en dat lukt soms. Ook komt er onverwacht hulp opdagen. Mina, een klasgenote van Laurence, vindt hem Te Gek. Op een dag staat ze voor zijn deur, die niet meer opengaat voor vreemde of niewsgierige ogen zoals de concierge van het gebouw. Mina klimt zoals de Sint dat doet langs het dak naar binnen en brengt samen met wat eten en geld, hoop om door de kwade dagen heen te spartelen.
Laurence verneemt van Baz, de quizpresentator, dat hij de reis gewonnen heeft maar er is een Maar... Tijdens de quiz deed Laurence zich voor als een volwassen man en wanneer hij om zijn prijs gaat, krijgt hij te horen dat hij zijn vader moet meebrengen. Terug naar af, hij ziet zijn enige droom in rook opgaan ... Met behulp van Mina gaat hij toch door en op het einde van het verhaal is er een beetje hoop. Mam is na haar omzwervingen terug thuis gekomen. Een intensieve zoektocht van Laurence en Mina heeft mam doen inzien dat ze bij haar kinderen hoort. Ze proberen samen de draad weer op te nemen. Soms lukt het, soms niet, maar elke dag dat het lukt is er één gewonnen ...
Zelden heb ik een boek gelezen dat zo opgebouwd is dat je het allemaal ziet gebeuren, niet zoals in een film maar echt. Het verhaal is onderkoeld geschreven en toch grijpt het je naar de keel. Soms ben je er helemaal niet goed van en voel je letterlijk de machteloosheid die de kinderen beklemt. Toch is er ook veel hoop in dit verhaal, ook al is er soms helemaal niets te hopen. Dat komt door de humor die als een rode draad door de gebeurtenissen verweven zit. In het hoofdstuk 'Doeldag' bv. verkleedt Laurence zich als een vrouw. Hij wil voor zijn moeder doorgaan om geld van zijn spaarboekje te halen dat hij na lang zoeken vond. Echt hilarisch en zo zitten er vele goedbedoelde pogingen in van Laurence om te overleven maar ze lopen dikwijls op een sisser af. De taal is zeer direct. De schrijver - dit is een debuut - weet op een virtuose manier dit verhaal te vertellen. Je kan niet anders dan meeleven met de personages in dit uiterst gevoelige, maar nooit melige verhaal. Een echte aanrader.