23 minuten
De cover en de korte omschrijving op de achterflap deden vermoeden dat het een heel spannend boek zou zijn. Een jong meisje met de gave om de tijd 23 minuten terug te draaien en een bankoverval die ze ziet gebeuren ….Het zou wel eens een smakelijk verhaal kunnen zijn.
Niet dus. Het verhaal komt enorm traag op gang, je leest dan ook bijna tien keer nagenoeg hetzelfde relaas. De overval loopt vreselijk uit de hand, maar met haar bijzondere gave kan Zoe misschien alle levens redden. Zoe probeert telkens de toekomst te veranderen zodat de overval niet zo dramatisch eindigt, maar het lukt haar maar niet. Soms maakt ze het zelfs erger en bovendien kan ze maar negen keer de tijd opnieuw terugzetten. De verschillende tijdsherhalingen maken het verhaal wat saai en weinig origineel.
Dat de auteur bij elke nieuwe poging de omstanders een nieuwe rol geeft, is dan wel weer leuk. Zo is een vrouw met buggy de ene keer een toevallige passant, een andere keer is ze actief betrokken bij het bloedbad. Ook Daniel, die Zoe zeker wil redden, verandert door de versies heen: van een eenvoudige, behulpzame man in de bank groeit hij uit tot de man die wel eens de oplossing zou kunnen bieden. Op die manier leer je alle omstanders beter kennen.
Naar het einde leest het verhaal vlotter. Het slot is niet echt verrassend, maar best wel spannend. Naast de mysterieuze cover zou dat de tieners nog kunnen overtuigen. Het is maar de vraag of ze wel zo ver geraken, want zelf heb ik moeite moeten doen om het boek uit te lezen.