Twee kleine ridders lopen door een bos wanneer ze te horen krijgen dat er een meisje, helemaal in het rood, in gevaar is, omdat ze zal opgegeten worden door een wolf als ze niet gevonden wordt. De kleine ridders gaan op zoek en vanaf dat moment kan het alle kanten uit in dit boek. Ofwel kies je voor het kasteel, ofwel voor het huisje en ga je naar de desbetreffende bladzijde om jouw verhaal verder te lezen. Telkens opnieuw kies je een symbool dat overeenstemt met een welbepaalde pagina en een bijhorende wending in het verhaal. Het kan dus zijn dat je geregeld naar voor in het boek wordt gestuurd en het verhaal wat langer duurt dan oorspronkelijk gedacht. Het fijne is wel dat dit boek zelden twee keer helemaal hetzelfde verloop heeft. Het is spelen met de verhaallijn. De grote constante blijft echter bestaan: twee ridders die op zoek zijn naar een meisje en altijd weer in andere sprookjes terecht komen (Sneeuwwitje, Doornroosje, Hans en Grietje, de wolf en drie biggetjes, Goudlokje en de drie beren, e.a.).

De twee riddertjes zijn twee deugnieten die je in het oog moet houden want elke keer tonen ze via fijnzinnige humor de vele details in de illustraties. Die zorgen er ook voor dat je steeds wat nieuws ontdekt en ook op die manier voor heel wat variatie bij het lezen en kijken zorgt. De illustraties zijn kleurrijk en vrolijk en volgen niet de stereotype beeldvorming van de bekende sprookjes zodat je geregeld moet glimlachen. Dit speelboek kan je voorlezen aan vierjarigen, maar ik zou het nog niet in hun handen achterlaten aangezien de hoekjes waarop de symbolen staan erg fragiel zijn en geen lang leven zouden gegeven zijn. In dit boek bepaal jij dus het verhaal en tuimel je van het ene in het andere sprookje.