Aap woont in een hoge boom in het bos. Dat is altijd zo geweest. Zo af en toe krijgt Aap toch zin om eens uit die boom te klimmen en de wijde wereld in te trekken. Van waar hij woont kan hij de zee zien. Dat vindt hij heel mooi. Die nacht droomt hij er over: hij zwemt in zee, speelt op het strand met vrienden en vindt dat allemaal fijn. Als hij wakker wordt en regen op zijn snoet voelt, staat zijn besluit vast. Hij gaat naar zee! Onderweg is hij toch wat bang. Zou hij wel de goede kant op gaan? Had hij zijn boom wel moeten verlaten? Volop weggezonken in zijn gepieker valt hij in het hol van Mol. Mol is heel lief, geeft Aap soep en leest hem voor. Aap is erg blij met zijn nieuwe vriend en vraagt of Mol wil meegaan naar zee. Dat wil Mol wel en samen gaan ze op pad. Onderweg krijgen ze het moeilijk: Mol heeft last van de zon en ziet niet goed. Zoals echte vrienden dat doen, helpen ze elkaar zo goed als ze kunnen. Dan bereiken ze eindelijk de zee. Aap heeft het enorm naar zijn zin. Het is net als in zijn droom. Mol vindt het wat minder fijn: hij kan geen gangen graven, want alles stort meteen in. Mol mist zijn eigen, knusse hol. Aap staat voor een moeilijke keuze: aan de zee blijven of mee gaan met Mol? Het thema ‘Oost west, thuis best’ komt hier goed naar voor. Voor Mol is dat erg duidelijk, maar ook bij Aap blijkt dat hij zich goed voelt op zijn oude, vertrouwde plek. Het andere thema ‘vriendschap’ is ook overduidelijk. Een vriend laat je niet in de steek, dat heeft Aap goed begrepen. Het boek is uitgegeven in een langwerpig formaat. Dat is een meerwaarde omdat die hoge boom van Aap zo nog beter uitkomt. De illustraties zijn, net zoals de tekst, van Gitte Spee. Zachte kleuren in een dromerig sfeertje vormen de hoofdtoon. De sfeer is goed en kinderen zullen zich zeker aangesproken voelen door deze prenten. Het verhaal leest vlot, maar bevat wel redelijk veel tekst. Gelukkig is die onderverdeeld in korte hoofdstukken. Dat maakt ook het voorlezen wat gemakkelijker.