Adelaar in de sneeuw

Na een bombardement op Coventry tijdens de tweede wereldoorlog reizen Barney en zijn moeder met de trein naar Cornwall om het oorlogsgeweld te ontvluchten. Hun huis is volledig verwoest en veel van hun bezittingen zijn verloren gegaan. Onderweg worden ze beschoten door een Duits gevechtsvliegtuig en de trein moet een hele poos in een tunnel blijven staan. Barney houdt helemaal niet van het duister maar gelukkig raken hij en zijn mama aan de praat met oudere heer die in hun coupé is komen zitten. Om de tijd te doden vertelt de man het verhaal van zijn beste vriend Billy Byron met wie hij in de eerste wereldoorlog heeft gevochten. En het verhaal van Billy is heel bijzonder: niet alleen was hij een dappere soldaat die heel wat onderscheidingen kreeg, op het einde van de oorlog ontmoette hij de nog jonge Adolf Hitler. Die ontmoeting heeft verstrekkende gevolgen voor de loop van de geschiedenis want Billy laat de jonge, ontredderde soldaat leven tijdens de gevechten bij Marcoing (Frankrijk) aan het eind van de eerste wereldoorlog. De oude heer blijkt Billy wel bijzonder goed te kennen want hij weet ongelofelijk veel details over diens daden en gevoelens, zoveel dat het ongeloofwaardig en bijna storend wordt. Maar uiteraard heeft een schrijver met de kwaliteiten van Michael Morpurgo hier een aanvaardbare verklaring voor. Het einde van het verhaal wordt zelfs een tikkeltje bovennatuurlijk.
​Morpurgo slaagt erin om een belangrijk stuk van onze recente geschiedenis (de twee wereldoorlogen) in een eenvoudige taal op papier te zetten met als doelpubliek kinderen vanaf negen jaar. Zoals vaak laat Michael Morpurgo zich voor zijn boeken inspireren door historische gebeurtenissen. De Billy Byron uit het boek is eigenlijk Henry Tendon, een uitzonderlijk moedige soldaat uit de eerste wereldoorlog. Of Tendon echt het leven van Hitler heeft gered en op die manier ook de loop van de geschiedenis heeft beïnvloed, staat niet helemaal vast maar is wel een plausibele hypothese. Toch zal niet iedereen zich aangesproken voelen door dit boek: het onderwerp is boeiend, maar het verhaal wordt op een gezapig tempo verteld. De oude heer in de trein is echt een opa die rustig de tijd neemt. Billy en zijn mama hebben die tijd natuurlijk maar voor sommige lezertjes uit de snelle eenentwintigste eeuw zal het misschien toch wel te traag vooruit gaan. Ook niet alle verhaalwendingen zijn even geslaagd: de tweede ontmoeting tussen Billy Byron en Adolf Hitler in de aanloop naar de tweede wereldoorlog is niet bijzonder geloofwaardig en de magische toets aan het eind van de roman biedt niet echt een meerwaarde voor het verhaal.