Sven is een tiener die start op een nieuwe school en Hij wil zich koste wat het kost vanaf de eerste dag een stoer imago aanmeten. Zijn epilepsie is echter niet iets dat je zomaar kan verbergen. Parker is een pubermeisje: afgelopen zomer had ze een traumatische ervaring. Bovendien heeft ze haar hond, omwille van een allergie in de familie, moeten wegdoen.
De levens van de twee tieners zullen mekaar kruisen en dat is de start van een verhaal dat je van begin tot het einde geboeid aan het lezen zal houden. Alaska, de hond, is geen onbelangrijk personage, maar wanneer ik hier meer over vertel, ga ik iets teveel prijsgeven over het verhaal. En dat zou zonde zijn voor de lezer, want dat verhaallijntje is te mooi om te verklappen. Misschien iets te voorspelbaar, maar alles wordt zo verteld dat je je moeiteloos kan inleven in het verhaal.
Dit is een mooi eerlijk boek, waarin de thema’s vriendschap, loslaten en omgaan met anders zijn op een knappe manier zijn aangepakt. De hondenliefhebster Anna Woltz stond al gekend voor haar boeiende tienerboeken en ook hier stelt ze niet teleur. Door afwisselend Sven en Parker aan het woord te laten krijg je een goede inkijk in het brein van de twee beginnende pubers en hoe ze elk op hun eigen manier omgaan met angsten, trauma’s en vriendschap. De ernst van de thema's wordt verlicht met wat luchtige humorelementen.