Op een dag heeft de ik-figuur zijn buik vol van het geweld in de wereld. Zijn aanklacht wordt maar door één man gehoord en samen bedenken ze een plan. Als denker en doener vormen ze samen een goed team, en worden ze zelfs vrienden. De man bouwt een boot en verzamelt, naast zijn familie, twee dieren van elke soort. Allemaal samen zien ze hoe de wolken plots zo zwart worden als de nacht en het begint te regenen, zonder ophouden. Bijna de hele wereld gaat kopje-onder. Na maanden komt een duif aangevlogen met een takje: teken van land.

Dat bovenstaande het bijbelverhaal over de ark van Noach is, zal voor iedereen duidelijk zijn. Maar dit is wel een heel bijzondere en geslaagde bewerking ervan. Blijkbaar maakte Annemarie van Haeringen haar illustraties eerst voor een Duits boek. Het zijn stuk voor stuk juweeltjes. Op de eerste bladzijden schetst ze in aardetinten de erbarmelijke toestand van de wereld op een behoorlijk rauwe manier: met brandende huizen, afgeslachte mensen en dieren, een reus die op het punt staat met een rotsblok het leger te verpletteren dat komt aan marcheren. Vervolgens geeft ze met een miniatuur-Noach tegenover enorme bomen en een reausachtige scheepswand weer hoe gigantisch zijn opdracht is. Tijdens de zondvloed laat ze eenhoorns, centauren en reuzen de ark nakijken, waarmee ze mogelijk suggereert waarom deze niet (meer) bestaan. Het duistere ruim waarin ze maanden verblijven, staat in schril contrast tot het verblindende wit wanneer ze weer aan wal gaan. En de subtiele regenboog waarmee God op het einde straalt, is bijzonder origineel.

Gideon Samson heeft zich niet beperkt tot het vertalen van de Duitse tekst, hij maakte een heel nieuwe versie bij de bestaande tekeningen. Een intrigerende tekst, waarin hij vertrekt vanuit God in een ik-standpunt, en noch hem noch Noach ooit bij naam noemt. Noach is in deze versie niet de onderdanige uitvoerder, maar een lekker eigenwijze donder. En hoewel de woorden op zich eenvoudig zijn, valt er veel tussen de regels te lezen. Wat het allemaal bijzonder boeiend maakt, alleen betwijfel ik of kinderen wel kunnen volgen.