Bo gaat slapen. Tijdens zijn avondrituelen vertelt Bo over slapende dieren. Elk dier heeft zijn eigen slaaphouding. Bo houdt ervan om er zich helemaal in in te leven en beeldt de poses uit. Mama geniet er mee van. Tegen het einde van het boek is Bo helemaal klaar voor bed en dromenland.

Dit grote boek sprak me niet meteen aan. De prenten op de voor- en achterkant zijn niet een stijl die me ligt: ze zijn wat kinderlijk getekend en heel druk.

Ook de eerste pagina’s wekten weerstand op. Er was niet echt iets sfeervols, eerder vervelend en ook wat akelig. Maar dan werd ik verrast. Bo leeft zich in in de slaaphouding van een papegaai. Die slaapt op 1 been, zo vertelt hij zijn mama. Dan sla je de pagina om en word je eerst bijna weggeblazen door een knalrode schreeuwerige pagina. Een papegaai wordt omringd door vele kleuren en schimmen. Dan merk je op dat het hoofd van de papegaai, Bo blijkt te zijn. Twee pagina’s verder vliegen Bo en mama als 2 papegaaien door de lucht, op zoek naar een avondsnack. Zo gaat het boek verder: Bo en mama vertellen iets over een dier en de pagina erna zien we Bo en/of mama vermomd in het dier. Die tekeningen van de dieren raken me wel en zijn aangenaam om naar te kijken. Het is een groot contrast, dus het verwarde me wel een beetje. Ik moest er echt 'in' komen, maar eens ik mee was, genoot ik van al die verschillende dieren en hun slaaphoudingen. Bo verandert in een opgerolde slapende beer, dobbert op de buik van een otter ... Een heleboel dieren passeren, en je steekt er iets van op. Het is wondermooi om te zien hoe mama mee opgaat in de fantasie en Bo erin stimuleert.  

Dit kan een bruikbaar boek zijn voor ouders en kinderen waar het avondritueel niet zo vlot loopt. Het is best origineel en het zal fijn zijn om herhaald voor te lezen vlak voor het slapengaan. Maar gezien sommige prenten soms hard en akelig kunnen overkomen, misschien niet geschikt voor elke kleuter.