Thomas en zijn mama hebben veel verdriet na het overlijden van Thomas' papa. Maar wanneer zijn moeder Peter leert kennen, gaat het weer beter met haar. Thomas echter wordt steeds ongelukkiger. Nu Peter bij hen woont, wordt hij soms agressief, vooral wanneer hij gedronken heeft. Thomas wordt af en toe door Peter geslagen. Thomas durft op school niets te zeggen en ook zijn moeder zwijgt uit schaamte. Thomas wordt zelfs opgesloten in de donkere kast onder de trap. Daar hoort hij ook mama huilen omdat ze wordt geslagen. Hij is er erg bang zo in het donker. Maar hij ziet er zijn papa terug die met hem praat. Thomas probeert mama te overhalen weg te gaan bij Peter zodat ze weer gelukkig kunnen worden. En eindelijk durft mama naar de dokter te gaan, die ook aanraadt om naar de politie te gaan. En Thomas vertelt het aan zijn juf. Een heel emotioneel boek over een jongen die mishandeld wordt. Dit is een heel moeilijk onderwerp dat heel emotioneel wordt beschreven. Je hebt het gevoel dat dit echt gebeurt. Het is sober geschreven maar ook wat te expliciet. Wat meer suggestiviteit had de impact nog verhoogd. De auteur probeert dit moeilijke onderwerp bespreekbaar te maken. Je voelt hoe moeilijk het is dit huiselijk geweld toe te geven aan de buitenwereld. Thomas' gestorven vader geeft hem moed om hierover met zijn moeder te praten. Dit is geen fantasie. In realiteit komt dit veel voor. Het blijft natuurlijk een onderwerp dat kinderen niet snel aanspreekt. Maar eens je begint in dit boek, neemt het je mee en ontroert het iedereen.