In de wagen, naast haar stiefvader, aan wiens aanwezigheid in haar leven ze nog erg moet wennen, hoort Maddy het nieuws over Billy Holcomb, de verdwenen jongen. Het nieuws raakt haar, want om één of andere reden moet ze daardoor aan haar vader denken. Alleen is die niet verdwenen, hij is dood. Wanneer ze maanden later een mysterieuze jongen ontmoet in de bossen dicht bij haar huis, is ze er vast van overtuigd dat dit de bewuste vermiste jongen is. Omdat ze in het verleden net iets te vaak heeft getoond dat ze een erg rijke fantasie heeft, vermoedt ze dat niemand haar zal geloven en durft ze er ook met niemand over te praten. Daarom gaat ze in haar eentje op onderzoek uit en ontdekt ze langzaamaan de waarheid.

Maddy is de ik-figuur in dit verhaal en de auteur vertrekt vanuit haar beleving. Dat doet ze o.a. aan de hand van herkenbare dialogen waarin ze een mooi beeld geeft van Maddy’s gedachtegang. Ernstig wanneer het om de herinneringen van haar overleden vader gaat. Puberaal in de gesprekken met haar beste vriendin over dingen die vooral jonge meisjes aangaan. En een beetje vreemd, enigszins onsamenhangend, in de conversatie met de buurjongens. Doorheen het boek tref je geregeld verwijzingen naar wat er eerder gebeurde en wat een belangrijke rol blijft spelen in Maddy’s leven. Zoals de oorspronkelijke titel in het Engels Every missing piece het mooi omschrijft, worden kleine stukjes van de puzzel met mondjesmaat prijsgegeven. Dat nodigt uit om alert te blijven en door te lezen.

Soms lijkt het echter alsof de puzzelstukken te geforceerd in elkaar passen, en te veel toevalligheden de verhaallijn en vooral de plot moeten bewaken. De relatie tussen Maddy’s moeder en die van Billy is daar een voorbeeld van. In het verleden ontmoetten ze elkaar slechts een paar keer. Wanneer ze elkaar in het spannendste deel van het verhaal terugzien, lijkt het alsof ze de beste vriendinnen waren. Die al te vlotte wending geeft het geheel eerder iets stroefs. Dat gevoel keert ook weer bij de brutale wijze waarop Billy’s vader zijn intrede in het verhaal maakt en de heldhaftige wijze waarop hij wordt uitgeschakeld. Die details zullen jonge lezers wellicht niet storen. Persoonlijk vind ik het jammer dat de vaart en luchtige spanning in deze passages de diepgang van wat een mooie zoektocht naar omgaan met rouw en huiselijk geweld had kunnen zijn, afzwakken. Maar dat neemt niet weg dat tieners herkenning en leesplezier zullen vinden in dit uitnodigend vormgegeven boek.